Wordt dit nu verstoord door alle elektromagnetische golven van ons draadloos gebruik?

16 oktober 2024 ligt er een versuft roodborstje op ons inrit. Even ervoor lag het er nog niet en plots dus wel. Het kijkt me aan net of het zeggen wil: help me!

Een roodborstje
Een roodborstje is een opvallende verschijning met zijn oranje rode hoofd en borst en staat symbool voor liefde, wilskracht, creativiteit, hoop, objectiviteit, liefde, mededogen, passie, gids naar de magie van het leven, vertrouwen en hartstocht. De jonge roodborst krijgt zijn typische rode kleur tijdens de herfstrui en gaat dan in tinten van bruin en beige naar de mooie rode vlekken waar het zijn naam aan te danken heeft.

Niet iedere roodborst blijft in de winter in Nederland en kiezen ervoor om tijdens een koude heldere herfstnacht de reis naar het warme zuiden te maken of uit oostelijke en noordelijke streken op ons milde zeeklimaat af te komen met honderdduizenden tegelijk. Of ze kiezen ervoor om in Nederland te blijven, kou en honger te lijden, maar wél als eerste ter plaatse zijn te zijn in het voorjaar om de beste territoriumplek te pakken en de jongen groot te brengen. Voor roodborsten die in Nederland overwinteren zijn milde winters dus een zegen.

Hoe de roodborst de weg vindt
Voor ze vertrekken, komen ze ongeveer 5 gram vet aan (meer dan een derde van hun lichaamsgewicht), waardoor ze 36 uur aan één stuk kunnen vliegen. Toch lassen ze meestal een (of enkele) pauze(s) in, want ze verkiezen het om ‘s nachts te reizen. Wanneer ze op hun bestemming aankomen, hebben ze zo’ n 1.400 km gevlogen.

Aardmagnetisch veld
Volgens onderzoekers heeft het roodborstje een intern kompasje om tijdens de trek de weg te vinden: een lichtgevoelig eiwit in het oog dat reageert op het aardmagnetisch veld.
“De migratie van vogels blijft één van de grootste mysteries van de ornithologie”, zo vertelt ornitholoog Jente Ottenburghs (Wageningen University & Research). “Er zijn diverse mechanismen ontdekt waarmee vogels met grote precisie van de ene naar de andere plek kunnen migreren. Waar sommigen de zon of sterrenhemel gebruiken om zich te oriënteren, zijn anderen in staat het magnetisch veld van de aarde waar te nemen. Maar de manier waarop ze dat laatste doen, is nog steeds een groot vraagteken.”

De ogen van de roodborst
Een internationale groep biologen, chemici en fysici richtten zich op een eiwit dat mogelijk een rol speelt: cryptochroom 4 (CRY4)*en dat aanwezig is in de ogen van sommige vogels en ontdekten een lichtgevoelig eiwit in roodborstogen, dat reageert op magnetische velden. Mogelijk nemen de vogeltjes dus het magnetisch veld van de aarde er mee waar.

* Cryptochroom 4 of CRY4 is het eiwit dat zich in het netvlies bevindt en dat navigatie op het Aardmagnetisch veld mogelijk via het mechanisme van magnetoreceptie.

Oog-eiwit onderzoek
Het team isoleerde het eiwit uit het netvlies van het Europese roodborstje (Erithacus rubecula). Deze versie van het eiwit, die de onderzoekers ErCRY4 doopten, is opgebouwd uit 527 aminozuren (de bouwstenen voor lichaamseigen eiwitten). Vier van die aminozuren zijn tryptofaan. Tryptofaan (afgekort als Trp of W) is een hydrofoob (waterafstotend) aminozuur. Elektronen uit tryptofaan, gaan ‘hoppen/springen’ onder invloed van licht en het gevolg van dergelijke ‘elektronensprongetjes’ is dat er zogenaamde radicale paren ontstaan en radicale paren zijn gevoelig voor magnetische velden.

Elektro-smog verstoort nu het kompas van roodborstjes
Duitse biologen ontdekten bij toeval dat roodborstjes op hun universiteitscampus zich niet goed konden oriënteren op hun vertrek naar het zuiden. Ze werden vooral afgeleid door elektromagnetische golven tussen de twee kilohertz (kHz) en vijf megahertz (MHz). Deze elektro-smog legt het gehele sensorische systeem van de roodborst plat. Aanvankelijk werd gedacht dat vooral mobiele telefoons en hoogspanningsmasten voor een storing zouden zorgen, maar telefoons zenden een hogere frequentie (HF) uit dan de hoogspanningsmasten die een lagere frequentie (LF) hebben. Deze LF-velden worden door de Roodborstjes níet opgepikt.

Hoe ontstaan elektromagnetische velden?
Elektrische velden ontstaan door een elektrische lading of door veranderende magnetische velden. Magnetische velden ontstaan door een bewegende lading of door veranderende elektrische velden. Als de elektrische en magnetische velden aan elkaar gekoppeld zijn, spreken we over ‘elektromagnetische velden’.

Elektromagnetische velden bij zendinstallaties
Zendinstallaties voor de mobiele telefonie bevinden zich meestal aan gevels, op het dak van hoge gebouwen of in speciale masten (gsm masten), zodat het signaal dan minder gehinderd wordt. De frequentie en sterkte van het signaal is zodanig, dat alleen dicht bij de bron er officieel een risico voor de gezondheid van de mens bestaat door opwarming van het lichaam. Hier is door het ICNIRP (International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection) een limiet gemaakt voor hoeveel straling toelaatbaar is voor mens en dier.

Normen ICNIRP
Nederland hanteert, net als de meeste andere Europese landen, de blootstellingslimieten van het ICNIRP, een onafhankelijke internationale groep wetenschappers die blootstellingslimieten voor elektromagnetische straling heeft gemaakt van o.a. de zendmasten, mobiel en wifi. In 2020 heeft de ICNIRP de blootstellingslimieten geactualiseerd en zijn voor 5G: 700 megahertz (MHz), 3,5 gigahertz (GHz) en 26 GHz. toegestaan, waarbij ze dus uitgaan dat dit een veilige marge is.

Maar…. er is wereldwijd een populatie van mensen die wél last hebben van de blootstelling aan elektromagnetische velden (EMV) ónder deze zogenaamde ‘veilige’ normen en symptomen ontwikkelen van ElektroHyperSensitiviteit (EHS). Wat doen deze onzichtbare, niet te horen en niet zichtbare elektromagnetische velden dan nu met het schattige klein roodborstje??

Gelukkig zag ik het roodborstje goed een uur later het zaad uit een uitgebloeide zonnebloem pikken.

Bronnen:
https://www.kijkmagazine.nl/nieuws/lichtgevoelig-oogkompas-wijst-roodborstjes-de-weg/
https://natuurtijdschriften.nl/pub/595210/HVJ2014062003004.pdf
https://www.kijkmagazine.nl/nieuws/lichtgevoelig-oogkompas-wijst-roodborstjes-de-weg/
Foto’s: eigen
https://stralingsleed.nl/blog/de-normen-van-de-icnirp-voor-het-draadloze-zijn-achterhaald-en-op-discutabele-grond-gebaseerd/