Jongeren van 10 tot 18 jaar kijken gemiddeld 5 tot 7 uur per dag op een smartphone, laptop, computer of tablet. De gevolgen van het vele gamen, facebooken en instagrammen laten zich steeds meer gelden. De hulp van de GGD wordt door steeds meer scholen ingeroepen, omdat ze bij de leerlingen zien dat de toegenomen digitalisering tot gezondheidsklachten leidt.  De kwalijke effecten van het toegenomen computergebruik bestaan uit branderige ogen, wazig zicht, hoofdpijn, watterig gevoel, pijnklachten in nek, schouder en armen en een verstoord slaapritme.

Bijna iedereen maakt gebruik van een computer tijdens de corona uitbraak. Bijna 90% van de computergebruikers ervaart bovengenoemde klachten. Deze symptomen worden vaak aangeduid als Computer Vision Syndroom (CVS) maar kunnen ook horen bij elektrogevoeligheid. Apparaten zoals de computer, laptop en tablet geven laagfrequente straling (LF) van 3 hertz (Hz)* tot 30 megahertz (MHz), een onbedoeld bij-effect van het werken met een beeldscherm. De laagfrequente velden (LF) van beeldschermen van onder ander computer, laptop, iPhone, smartphone, zijn wetenschappelijk niet geassocieerd met klachten maar volgens veel wetenschappers kunnen deze LF elektromagnetische straling wél klachten geven en zijn dan ook een gezondheidsrisico, wat wel wettelijk het geval is bij de laagfrequente velden gegenereerd door hoogspanningsmasten.

*De hertz (symbool: Hz) is een systeem van uniforme standaardeenheden voor frequentie. De hertz wordt gebruikt bij zich herhalende verschijnselen. 1 Hz komt daarbij overeen met een periode van 1 seconde.

Elektromagnetische velden van computerschermen
Het aantal Hertz (Hz) van een tv-scherm, ook wel de refresh rate genoemd, geeft aan hoe vaak het beeld op de tv per seconde vernieuwd wordt. Het begon met 50 Hz bij de klassieke beeldbuis, vervolgens werd het 100 Hz bij de meeste flatscreens en de plasmaschermen bezitten 200 Hz tot 600 Hz. Een tv met 100 Hz geeft 100 beeldjes per seconde weer en de toegevoegde waarde van een hoger aantal beelden per seconde is dat het beeld (in de meeste gevallen) vloeiender loopt en dus voor kijkers (lees ogen) comfortabeler kijken is. Sommige beeldschermen hebben dan ook al 1.200 Hz. Daarbij zorgt een hogere refresh rate er vaak voor dat motion-blur (het uitsmeren van beelden en details bij bewegingen) gedeeltelijk opgevangen wordt. Veel flatscreens hebben een game-mode (omdat gamen op de TV met een hoog aantal hertz de beeldvorming vertraagd) en hiermee kan het aantal hertz verlaagd worden naar 50 Hz.

Voor de elektrogevoelige is er een stralingsarme monitor. De monitor is volledig afgeschermd voor hoogfrequente signalen (kooi van Faraday met mesh-grid voorscherm). Het laagfrequent is ook bijzonder laag, vanwege de geaarde afscherming. Het laagfrequent magnetische signaal, dat niet af te schermen is, is geminimaliseerd door de 220V-voeding in een aparte kast te plaatsen en de backlight-voeding van het LCD-scherm (helderheidsregeling) aan te passen.

Andere hertz-toepassingen
Elektriciteit die we dagelijks gebruiken voor schermen van computer, laptop, smartphone en iPad hebben een radiostraling (RF) van 50 hertz met de naam Extremely low frequency (ELF) en Super low frequency (SLF).

Draadloos computeren is hoog frequent (HF)
Draadloos computeren is met gebruik maken van wifi, wat een enorme toevlucht genomen heeft na de uitbraak van het Covid-19 virus in 2020. Wifi heeft frequenties in de 2,4- of 5 gigahertz frequentieband. Frequenties in het hoogste gebied van radiostraling met de naam Ultra high frequency (UHF) en Super high frequency (SHF). De Nederlandse gezondheidsraad is van mening dat de elektromagnetische velden (zowel HF als LF) géén gezondheidsschade kan geven maar voorzorg is beter dan nazorg. En bedraad werken heeft bijna net zoveel mogelijkheden dan draadloos werken en is veiliger wat betreft de persoonsgegevens.

Let wel op met het kopen van een laptop omdat in de huidige laptops automatisch een wifi-ontvanger ingebouwd is en er bij bedraad gebruik dan tevens hoogfrequente straling (HF) aanwezig zijn. Voor mensen die bewust kiezen om bedraad te werken is dit niet wenselijk. Let ook op de modem die het wifi-signaal doorgeeft naar het beeldscherm. Dat de modem de wifi simpel uitschakelt en blijft.

De modem zorgt voor een werkende internetverbinding. Internet komt een woning binnen via de kabel, ADSL of glasvezel en zet het signaal van de internetprovider om naar informatie die de computer, smartphone of televisie kan ‘lezen’. Omgekeerd vertaalt de modem ook het signaal dat vanuit huis naar de internetprovider gaat.

Filmpjes op de bedrade laptop
Wanneer ik, als elektrogevoelige, een filmpje bekijkt op de bedrade laptop is het weten dat er klachten ontstaan als:
-hoofdpijn;
-een watterig en wazig gevoel in het hoofd (ongecontroleerd zijn);
-pijnlijke ogen;
-moeheid;
-knellende nek en schouder (dikke spieren).

Als (belangrijke) informatie in een filmpje wordt aangeboden is het dan ook de vraag: kies ik ervoor om het filmpje te kijken en klachten te krijgen die een dag lang aanwezig zijn of laat ik het voor wat het is? Het is gewoon ontzettend jammer dat steeds meer informatie aangeboden wordt in een filmpje. Waar eerst het geschrevene nog onder het filmpje stond, is dit in 2020 nog amper het geval. Maar waarom ontstaan er klachten wanneer alles is afgeschermd voor de elektromagnetische velden van alle draadloze, voor de hoog frequente velden?

Computer Vision Syndroom (CVS)
In de literatuur worden deze klachten verklaard als het: Computer Vision Syndroom (CVS) genoemd. Dit geeft klachten hoofdzakelijk betrekking hebbend op de ogen. Tussen de 50 en 90% van alle beeldschermgebruikers hebben wel eens symptomen van CVS naast symptomen van obesitas, WhatsApp-nek, swipersduim, concentratieproblemen en schouderklachten. Niet alleen computergebruikers hebben klachten, maar ook bij onder het gebruik van de smartphone, iPad, laptop  of tablet. Soms is de klacht bij deze apparaten nog ernstiger dan bij een gewone computer omdat het schermpje kleiner is en de ogen meer inspanning moeten leveren om te focussen op de beelden. Klachten die vallen onder het Computer Vision Syndroom (CVS) zijn:
-branderige ogen;
-rode ogen;
-glazige ogen;
-wazig zicht;
-dubbel zicht;
-bijziendheid;
-droge, branderige ogen;
-hoofdpijn;
-onvrijwillige spiertrekkingen aan de wenkbrauw;
-computervermoeidheid;
-nek-en schouderpijn.

Het zijn dezelfde klachten als bij iemand die elektrogevoelig is en de hoog frequente straling van draadloos gebruik mijden. Niet alleen de elektromagnetische velden kunnen dus een verstoord gevoel geven aan een lichaam, maar het kijken naar een beeldscherm ook. Een beeldscherm dat bestaat uit pixels.

                                   

Pixels
Een pixel is het kleinste afzonderlijke component van een digitale afbeelding. Afbeeldingen op een scherm bestaan uit vele vierkante pixels (dots) die in het midden het helderste zijn maar in intensiteit verminderen naar de randen toe. De gerichte aandacht (focus) van de ogen op een bepaald punt op het scherm, hebben moeite om zich te richten op de beeldscherminformatie omdat deze bestaat uit pixels. De ogen prefereren in principe een lager focusniveau. De ogen van een computergebruiker die focust op het scherm gaan onwillekeurig terug naar een lager focusniveau, en de ogen moeten zich vervolgens erg inspannen om zich te concentreren op het scherm. Dit continu aanpassen van de ogen resulteert in de symptomen die vaak aanwezig zijn tijdens en na het gebruik van een computer of een digitaal apparaat.

Pixels en ogen
Pixels zijn de beeldpuntjes waaruit het beeldscherm is opgebouwd. Een pixel bevat informatie over kleur en helderheid. De hoeveelheid informatie die een pixel bevat verschilt en wordt uitgedrukt in bits. Gezamenlijk tonen de pixels van een scherm het gewenste beeld aan de gebruiker. Een pixel is opgebouwd uit een rode, groene en blauwe subpixel (enkelkleurige gebieden) en kunnen wel meer dan 16 miljoen kleuren geven. Alle apparaten die een digitaal beeld weergeven (of opnemen) werken op basis van deze gekleurde beeldpuntjes. In de specificaties van de betreffende apparaten is het aantal pixels te vinden onder de term resolutie.

Wanneer een voorwerp in het echt beweegt, doet het dat op vloeiende wijze, en onze ogen volgen het in een vloeiende beweging. Op het digitale scherm worden er echter maar een beperkt aantal frames per seconde* getoond en de overgang van het ene naar het andere frame is niet vloeiend, het voorwerp verspringt a.h.w. steeds een stapje (des te sneller het beweegt des te meer het verspringt). Dergelijke techniek noemen we sample and hold. Onze hersenen verwachten echter beweging, en onze ogen blijven daarom een vloeiende beweging maken om het te volgen. Gevolg: het voorwerp zit 1/50 ste van een seconde vast op de plaats, en omdat we onze ogen bewegen, schuift het een beetje uit ons centraal kijkpunt. Dat nemen we waar als een vervaging. In sommige extreme gevallen kan dat gekleurde randen veroorzaken rond het bewegende voorwerp. Een pixel is immers opgebouwd uit een rode, groen en blauwe subpixel. Als de responstijden danig verschillen, krijg je een gekleurde rand. Zie je bijvoorbeeld een blauwe lijn achter een bewegend voorwerp, dan wil dat zeggen dat het blauw trager reageert, en dus langer zichtbaar blijft.

*Een frame is een stilstaand beeld uit een bewegende filmpje. Een seconde bevat 24 frames ofwel fps (frames per seconde).

Onnatuurlijk
De ogen hebben doorgaans weinig problemen om zich te focussen op gedrukte tekst met grote zwarte letters (op een word document of krant). Ze zijn echter niet bedreven met teksten op een computerscherm waarvan het contrast en de scherpte duidelijk verschilt met een gedrukte tekst door de vele pixels. Onze ogen zijn het niet gewend om lang naar de wisselende beelden dichtbij te kijken wat sinds de 21^ste eeuw pas goed is ingeburgerd. Ze moeten zich constant aanpassen aan de sterkte door de ooglens boller te maken. Voor het oog is het dus gewoon ontzettend moeilijk om zich lang te fixeren op pixels. Het oog doet dat liever niet en is daarvoor nog niet gemaakt (evolutieleer). Het Computer Vision Syndroom (CVS) verwijst dan ook naar de spanning op de ogen dat optreed bij het gebruik van een beeldscherm. De klachten zijn tijdelijk en meestal gaat het vanzelf weer over. Waar de elektrogevoelige het draadloos gebruik van laptop, computer, iPhone, smartphone, slimme meter en noem maar op, moet blijven vermijden is het aanpassen om CVS te verminderen. Het advies voor CVS is dan ook om de ogen op tijd rust te geven. Weg bij het beeldscherm en niet te lang achter een beeldscherm en niet te dicht erop zitten. Hetzelfde advies krijgt ook de elektrogevoelige: ga op tijd achter de gedrade laptop weg, werk bedraad en met een stralingsarme monitor.

En voor anderen die een filmpje sturen graag ook de tekst erbij, zodat deze geplaatst kan worden in een word-document en uitgeprint kan worden.Een filmpje wordt amper gekeken.

https://carriere.nu/vermoeide-ogen-dit-kun-je-ertegen-doen/?vakmedianet-approve-cookies=1&_ga=2.147690801.729397387.1587887038-615443376.1584953340
https://www.optiekvanderlinden.be/computer_vision_syndrome.html
https://www.visio-rx.nl/onderwerpen-over-zicht/computers-en-zicht/computer-vision-syndroom
https://carriere.nu/vermoeide-ogen-dit-kun-je-ertegen-doen/
https://www.jrseco.com/nl/stralingsarme-monitors/
https://www.emvion.nl/beeldscherm-oorzaak-gezondheidsklachten/
Johansson O, Liu P-Y, “”Electrosensitivity”, “electrosupersensitivity” and “screen dermatitis”: preliminary observations from on-going studies in the human skin”. In: Proceedings of the COST 244: Biomedical Effects of Electromagnetic Fields – Workshop on Electromagnetic Hypersensitivity (ed. D Simunic), EU/EC (DG XIII), Brussels/Graz, 1995; 52-57
https://www.optiekvanderlinden.be/computer_vision_syndrome.html