Van 22 tot 26 april 2024, is de week van de teek.

Jaarlijks hebben 1,5 miljoen mensen in Nederland last van tekenbeten en krijgen ongeveer 27 duizend mensen de ziekte van Lyme.

De ziekte van Lyme wordt door beten van de teek overgedragen door de borrelia bacterie (Borrelia burgdorferi ). De Borrelia burgdorferi is de verwekker van borreliose (in de volksmond ook bekend als “ziekte van Lyme”), een door teken overgedragen ziekte wat het ontstaan geeft van: erythema migrans¹, neuroborreliose², artritis³, acrodermatitis⁴, lymfocytoom⁵ en carditis⁶.

–¹Erythema migrans (EM) is de meest voorkomende uiting van de lymeziekte. Het klassieke beeld is een huidafwijking in de vorm van een huidvlek of rood bultje, dat zich geleidelijk ringvormig uitbreidt, in afmeting variërend van 15 tot 75 cm (gemiddeld 15 cm),

–²Neuroborreliose is wanneer een besmette teek je bijt en de bacterie in je zenuwen terecht komt,

–³Artritis is dat de cellen van het afweersysteem (de T-cellen) reageren en er (chronische) ontstekingen ontstaan in met name de gewrichten,

–⁴Acrodermatitis (ACS) of de ziekte van Hallopeau, is een zeldzame huidaandoening die zich kenmerkt door de aanwezigheid van steriele (niet geïnfecteerde en dus niet besmettelijke) pustels (puskopjes) aan vingers en tenen,

–⁵Lymfocytoom is een rood/blauwe zwelling op de huid, meest voorkomend op de oorlel of het tepelhof,

–⁶Carditis: een verzamelnaam voor ontstekingen van de hartspier en de bij het hart behorende weefsels.

Vaak wordt er antibiotica voorgeschreven, deze zijn effectief om de symptomen te behandelen. Maar wordt dit niet op tijd gedaan dan kunnen de symptomen erger worden. Helaas gebeurt dat regelmatig omdat mensen niet doorhebben dat ze geïnfecteerd zijn.
Niet alle behandelingen slaan echter goed aan en mensen blijven kampen met de na-effecten en symptomen van de ziekte van Lyme. Twee factoren die invloed hebben op de ernst van de ziekte zijn elektromagnetische velden en schimmels.

Elektromagnetische velden (EMV) als factor
De ziekte van Lyme is een ontstekingsinfectie. Iemand die geïnfecteerd is heeft dus een hogere level van ontstekingseiwitten (proteïne) in het lichaam. Eiwitten die een grote rol hebben met betrekking tot de gezondheid van het immuunsysteem. Bewezen is dat elektromagnetische velden (EMV van alles wat draadloos is) het immuunsysteem beïnvloeden en ontstekingen kunnen veroorzaken. En als een teek besmet is met de Lyme-bacterie kan deze bij een tekenbeet de ziekte van Lyme veroorzaken. Want ons immuunsysteem bestaat uit gespecialiseerde organen, weefsels, cellen en eiwitten die nauw samenwerken om pathogenen* onschadelijk te maken. Naast het doden en opruimen van ongewenste indringers heeft het immuunsysteem de taak hier informatie over op te slaan.

*Pathogenen zijn ziekteverwekkers, bijvoorbeeld een bacterie, virus of schimmel.

De elektromagnetische velden (EMV) die enorm zijn toegenomen door al ons draadloos gebruik*, hebben ook invloed op ons immuunsysteem. Mensen met een elektrogevoeligheid vertonen namelijk vaak een verzwakt immuunsysteem. Bij elektromagnetische velden blijkt dat via het thermische effect ook het immuunsysteem te worden aangesproken.

*Een draadloos netwerk is een computernetwerk of telefoonnetwerk waarbij de aangesloten apparaten niet via fysieke koperen kabels of glasvezelkabels communiceren, maar via elektromagnetische straling (radiogolven), zoals alle gsm masten, onze mobiel, Wifi en o.a. Bleutooth.

De stichting Elektrogevoeligheid EHS) bij monde van Hugo Schooneveld
Het is al jaren bekend dat vooral gepulste laagfrequente EMV invloed uitoefenen op het immuunsysteem . Dat de T-lymfocyten (T-cel ofwel T-lymfocyt) zijn afweercellen die worden gebonden aan de geïnfecteerde cel zodat die dood gaat. EMV zouden de voltage-gated calcium channels (VGCC) in de celwand open zetten voor het calciumion* en reacties geven als een verhoogde intracellulaire Ca-concentratie door de blootstelling aan elektromagnetische velden.

*Het calciumion staat ook bekend als Ca2+, wat betekent dat het twee elektronen minder heeft en niet stabiel van aard zijn.  Veranderingen in de concentratie van Ca 2 + geven een verscheidenheid aan processen zoals: pijn in dijen en armen bij lopen of bewegen, gevoelloosheid en tintelingen in de handen, armen, voeten en benen, evenals rond de mond.

Ernstige EHS klachten worden medisch niet erkend en patiënten worden nu door verwezen naar SOLK (Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten)- instituten. Een EHS diagnose ontbreekt vooralsnog en een effectieve medisch verantwoorde behandeling is er niet. De enige optie is voorlopig om storende EMV uit de weg te gaan.

Bronnen;
https://stralingsleed.nl/blog/de-elektromagnetische-velden-van-ons-draadloos-gebruik-en-de-ziekte-van-lyme/
https://stichtingehs.nl/blogberichten/milieugevoeligheden-ii-is-de-immuuntherapie-bij-uitgestelde-covid-19-klachten-ook-te-gebruiken-bij-elektrostress/
https://www.weekvandeteek.nl/nieuws/22-26-april-week-van-de-teek-voorkom-een-ziekte-door-teken/
https://www.hugoschooneveld.nl/pdf_bestanden/pdf_hoofdstukken/hoofdstuk10_biologische_effecten_van_emv.pdf