De gemeenten spelen een belangrijke rol bij de uitrol van het nieuwe mobiele netwerk, 5G. Naast dat ze een aanspreekpunt zijn voor burgers en organisaties, voeren ze ook overleg met de telecomproviders over de plaatsing van nieuwe antennes. De nieuwe Telecomwet van 01-03-2020, verplicht gemeenten om kleine antennes op openbare gebouwen en straatmeubilair toe te staan. En wederom maakt de overheid zich schuldig aan het spelen van een heel smerig spel, net als bij de uitrol van 3G in 2006.

Telecomwet in 2020
Vanaf 01-03-2020 t/m heden is de nieuwe Telecomwet in werking gegaan. In deze wet is de verplichting aan overheden opgenomen om hun gebouwen en infrastructuur ter beschikking te stellen van telecomoperators voor de uitrol van antennes nodig voor het snelle 5G-netwerk. In artikel 5 staat te lezen: Dit houdt in dat overheidsinstanties, in het bijzonder gemeenten maar ook provincies en waterschappen, openbare gebouwen en publieke infrastructuur (straatmeubilair zoals bushokjes, putdeksels, verkeerslichten en lantaarnpalen) beschikbaar moeten stellen voor het plaatsen van antennes. Deze verplichting geldt zowel voor de aanleg voor toegangspunten als op de verdere exploitatie daarvan. Een weigeringsgrond op basis van de volksgezondheid wordt, door de wetgever, niet nodig geacht. Bij goedkeuring van deze wet heeft de gemeenteraad dus geen zeggenschap meer over wat er in de eigen gemeente gebeurt. Huiseigenaren en bewoners kunnen geen invloed uitoefenen op hun directe leefomgeving. Als burgers een antenne in of nabij hun voortuin geplaatst krijgen, is er geen recht op verweer.

Hoofdstuk 5, artikel 5c.1.
Medegebruik van voorzieningen ten behoeve van draadloze toegangspunten met klein bereik.
Artikel 5c.1. Een overheidsinstantie stemt in met redelijke verzoeken van aanbieders van openbare elektronische communicatienetwerken en -diensten en van aanbieders van bijbehorende faciliteiten om medegebruik van onder haar zeggenschap staande publieke infrastructuur ten dienste van de aanleg en exploitatie van draadloze toegangspunten met klein bereik.

Onderzoek
De NOS stuurde op 19 mei 2020 alle Nederlandse gemeenten*, een mail met het verzoek of zij online een vragenlijst wilden invullen voor 29 mei. 110 gemeenten hebben hier gehoor aan gegeven. Doordat de mail twee dagen voor Hemelvaart is verstuurd, bestaat de kans dat het aantal reacties lager ligt dan het geval zou zijn in een ‘normale’ werkweek.

*Nederland telt 01-01-2020 volgens de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) 355 gemeenten.

Uitslag onderzoek
Het onderzoek geeft aan dat tientallen van alle gemeenten in Nederland, wil dat de landelijke overheid burgers meer voorlichting geeft over de komst van 5G. Op de vragenlijst van de NOS, heeft ongeveer een derde gereageerd. Bijna 90 procent van de gemeenten die hebben gereageerd, geven aan dat zij te maken hebben met zorgen over de gezondheidsrisico’s van 5G. Enerzijds gaat het om brieven of mails van hun eigen inwoners, en anderzijds campagnes vanuit andere gemeenten en anti-5G-bewegingen die alle gemeenten aanschrijven.

Veel vragen
De behoefte aan communicatie vanuit het Rijk klinkt zowel bij grote als kleine gemeenten. Veel vragen komen nu op het bordje van de gemeenten. Vragen als:
-of de gemeente mag weigeren?
-wat het inspraakrecht is van de bewoners?
-wie er verantwoordelijk is als straks blijkt dat de 1.000 den extra masten pér
gemeente en 60.000 5 G satellieten toch schadelijk blijken. Inmiddels zijn er groepen burgers die juridische stappen hebben ondernomen om schadeclaims te kunnen neerleggen bij hun gemeenten. Wie zal verantwoordelijk zijn voor het betalen van schadeclaims door burgers? Kunnen dat de gemeente of de raadsleden zijn? Raken zij straks verwikkeld in heel veel rechtszaken;
-waarom het voorzorgsprincipe niet in werking treedt?
-behouden de gemeenten wel de invloed op de inrichting van hun eigen omgeving met de nieuwe masten? En wat moet het kosten om die masten op stadsmeubilair zoals lantaarnpalen of bushokjes te hijsen? Regie en zeggenschap houden over hoe en waar de vele antennes geplaatst moeten worden, is daarom erg belangrijk;
-Waar plaats je small cell-antennes zonder het stadsgezicht te verpesten en heeft de gemeente daar nog wel invloed op?’

Onafhankelijk onderzoek
De roep om onafhankelijk onderzoek is groot. Vooral ook omdat meer dan 180 wetenschappers en artsen uit 36 landen in een oproep aan de Europese Unie waarschuwen voor het gevaar van 5G, De uitrol van 5G zal leiden tot een enorme toename van onvrijwillige blootstelling aan elektromagnetische straling. De wetenschappers dringen er bij de EU op aan Resolutie 1815 van de Raad van Europa (over de gevaren voor de volksgezondheid van elektromagnetische velden). De commissie roept hier op tot verlaging van de blootstellingslimieten).  Het verzoek is om een onafhankelijke EU werkgroep in te stellen die de gezondheidseffecten opnieuw kan beoordelen. De wetenschappers willen een moratorium op de uitrol van 5G, de vijfde generatie voor mobiele communicatie, totdat potentiële gevaren voor de menselijke gezondheid en het milieu volledig zijn onderzocht door wetenschappers onafhankelijk van de industrie. 5G zal de blootstelling aan radiofrequente elektromagnetische velden (RF-EMF) aanzienlijk verhogen bovenop de reeds bestaande 2G, 3G, 4G, WiFi enz. RF-EMF is bewezen schadelijk voor mens en milieu.

De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) herkent de uitkomsten van de inventarisatie van de NOS. “Wij zien bij onze inwoners veel vragen over gezondheidsrisico’s en de gevolgen van de nieuwe Telecomwet voor de openbare ruimte.” De organisatie zegt bij het ministerie te hebben aangedrongen op duidelijke communicatie naar inwoners.

Het gaat steeds meer op een herhaling lijken van 2006
Het gaat lijken op het vieze spel in 2006, toen op 06-06-06 de uitrol van 3G (UMTS) betiteld werd door de overheid als: het geeft geen gezondheidsschade? De aanloop naar deze uitspraak begon in 2003

Aanloop onderzoek 3G (UMTS)
In 2003 voerde TNO, de Nederlandse Organisatie voor toegepast wetenschappelijk onderzoek, een onderzoek uit naar het welbevinden en verstandelijk functioneren van proefpersonen onder invloed van radiofrequente staling in een stralingsvrije ruimte: het COFAM 1 onderzoek. Het resultaat staafde het vermoeden van een groeiend deel van de bevolking dat de steeds toenemende mix van radiofrequentiestraling, in het bijzonder van de 3G, toch wel eens slecht zou kunnen zijn voor de gezondheid. Ongeveer 60 gemeenten (waaronder Aalten, waar ik nu woon) wilden vervolgens de UMTS- masten niet plaatsen. Zowel TNO als de Gezondheidsraad gaven opdracht voor een replica onderzoek in Zwitserland, het COFAM II onderzoek, in de volksmond het Zwitsers onderzoek genoemd.

Uitslag Zwitsers onderzoek
De uitslag van het Zwitsers onderzoek liet jaren op zich wachten. Veel gemeenten wachten dan ook van 2003 tot 2006 om te besluiten of er wel of geen UMTS masten in hun gemeentes geplaatst mogen worden. Er hing dus voor de overheid veel van dit onderzoek af.

De uitslag
Op 06-06-06 (het duivelsgetal) komt toenmalig minister Pieter van geel van VROM, tegen gemaakte afspraken* in, ’s morgens om 08.00 uur al op het nieuws. Alle nieuwsmedia (radio en TV) melden: Geen negatieve invloed op welbevinden van de uitrol van 3G! Even voorbijgaand aan het feit dat er in de samenvatting van COFAM II staat, dat er geen enkele conclusie kan worden getrokken, wat betreft het mogelijke lange termijn effecten van straling, vertelde van Geel dat de toepassing van UMTS volkomen veilig is.

* De afspraak was het bekendmaken tegen 10.00 uur zou gebeuren via de media. Staatssecretaris Van Geel heeft uren voor de afgesproken tijd, de onderzoeksresultaten al vrijgegeven!

Meer onregelmatigheden die uitslag beïnvloed hebben
Naast de schending van gemaakte afspraak blijkt later dat er veel meer onregelmatigheden aan het licht komen:
-Het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) en de Nederlandse Gezondheidsraad geven in publicaties de goede opzet en gedegenheid van het Zwitsers onderzoek bevestigd, na de vele vragen van gemeenten en bevolking. Later bleek dat deze instanties nooit de beschikking hebben gehad over het volledige verslag;
-Niet duidelijk is het of er wel een UMTS signaal gebruikt is tijdens de sessies;
-Mensen met een zwakke gezondheid, kinderen en ouderen boven de 60, zijn geweigerd om mee te werken aan het onderzoek. De weergave van een bevolkingsgroep is zo niet correct;
-In de tekst van COFAM II worden 128 proefpersonen genoemd en in de samenvatting zijn het er 117. ‘Drop outs’ worden de 11 genoemd in het Zwiters rapport. Jaren later blijkt dat een aantal van de ‘drop outs’ moesten stoppen omdat ze ernstig onwel zijn geworden tijdens de sessies! Er waren dus wel terdege korte termijn effecten;
-Het onderzoek was niet onafhankelijk. De organisatie en coördinatie van de financiering van het onderzoek lag in handen van Forschungsstifting Mobilkommunikation der ETH Zürich, een onderdeel van de Telecomindustrie!

Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB)
Dankzij een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur werd pas jaren later bekend dat 3,7 tot 6,5% van de deelnemers onwel zijn geworden! Het onderzoek vroegtijdig moesten verlaten en NIET zijn meegeteld bij het eindverslag!

Nu is de overheid alle weigerende gemeenten een grote stap voor, door de Telecomwet eenvoudig aan te passen en de gemeenten gewoon verplichten om mee te werken. Nog een keer hetzelfde spel als met de uitrol van 3G is natuurlijk te opvallend.

Waarschijnlijk is het oogluikend toelaten van 3G door gemeenten en burgers, hét startpunt geweest om te beseffen hoe gemakkelijk de democratie te draaien is naar eigen behoeften.

Wie is bij machte om dit terug te draaien en te stoppen?

Bronnen:
https://stralingsbewust.info/uitrol-5g-stopgezet-in-deze-landen-en-gemeenten/
https://tweakers.net/nieuws/163660/kabinet-gemeenten-moeten-ondanks-zorgen-plaatsing-5g-antennes-accepteren.html
https://stralingsleed.nl/blog/uitslag-van-het-cofam-ii-onderzoek-of-zwitsers-onderzoek/
https://www.stopumts.nl/doc.php/Berichten%20Nederland/12537/gemeenten_vinden_het_plaatsingsbeleid_van_5g-masten_te_dwingend__wij_moeten_de_regie_terugpakken_
https://wetten.overheid.nl/BWBR0009950/2020-03-01