Ik kan nog met de laptop aan draad werken. Het hoort dan ook bijna bij mijn beroep nadat ik ontslag moest nemen van mijn echte beroep. Het is nog steeds het mooiste beroep van de wereld; groepsleerkracht voor de jongste kinderen (4 tot 6 jaar). Maar goed, na mijn ontslag in 2008 ben ik dus gaan schrijven. Schrijven over wat ons is overkomen. Het luchtte redelijk op. Een nieuw beroep dus; schrijver. Mensen wil ik waarschuwen: laat jullie niet hetzelfde overkomen als mijn gezin, is de bedoeling geweest. Doe voorzichtig en bewust met alle elektromagnetische golven waar de draadloze apparaten gebruik van maken. Mijn boek: help de kerktoren geeft straling, is eind 2009 uitgekomen bij uitgeverij Akasha. Er is geen tweede druk nodig geweest. De mensen lieten het links liggen (behalve de elektrogevoeligen die toen ook al klachten hadden). Tja, wat niet gezien of gelezen wordt is er niet en professor J. van de Bout zei het zo mooi: je confronteert de mensen met hun eigen kwetsbaarheid. En laat dat nu ook mijn ervaring zijn: de drie aapjes van horen, zien en zwijgen die liever de handen voor de ogen doen en blijven doen. Nu schrijf ik artikelen voor infoNu (opgeheven eind 2020), de online bibliotheek, om te waarschuwen. Helaas worden tegenwoordig deze artikelen veelal afgekeurd. De heersende wetenschap blijft zeggen dat het geen schade aan een lichaam veroorzaakt. De onafhankelijke wetenschappers zeggen heel wat anders maar die onderzoeken zijn niet officieel, die komen niet verder dan peer-review onderzoeken. Niet wetenschappelijk genoeg om als bron te benoemen. Vandaar dan maar deze site.

Mijn laptop zit aan een draad
De verbinding met internet is de modem in de meterkast waar de wifi uit kan en uit blijft (wel elke keer met de meter controleren na een stroomuitval). Een tip van Jan Rutger Schrader is: een verlengd toetsenbord met een monitor ertussen en daarachter de eigenlijke laptop. De eigenlijke laptop zo ver mogelijk weg i.v.m. met het magnetisch veld onder het touchpad die een magnetisch veld van 2000 nanoTesla (nT) aangeeft! Ik kreeg er ontzettend pijnlijke schouders van, oogklachten en watten in mijn hoofd. Juist magnetische velden op afstand nemen af. Dus hoe verder weg de laptop of computer, hoe minder magnetische velden. Elektromagnetische velden waren bij de gedrade laptop niet aanwezig volgens de meter. De muis is er een met een balletje en eveneens aan draad (moeilijk om aan te komen).

Noodzaak
Zo kan ik nog redelijk achter de laptop (computer). Wat moet je anders doen als het lopen niet meer gaat, fietsen en auto rijden niet meer wil? Al de ideeën die je kunt doen wanneer je geen werk krijgt, zijn dood gelopen. Iedereen heeft tegenwoordig een smartphone. Maar goed dat dit nog niet zo was in 2008 in de Achterhoek. Het is nu voor mij de enige manier om de dag door te komen. En ik vraag me op oudere leeftijd veel af. Waar een plant familie van is, hoe de wolken ontstaan, wat zijn lichtende nachtwolken en veel vragen waar je nooit bij stilstaat op jongere leeftijd en tijdens een werkzaam leven (geen tijd). De leerhonger blijft groot en nu kan ik het opzoeken en delen op infoNu, dankzij internet. Toch nog een beetje de docent.

Laptop stuk
De laptop die ik in 2010 kocht van het geld van mijn boek is op. Het interne geheugen geeft aan dat het vol is en ik kan niets meer. De laptop gaat twee dagen naar de maker in 2018 en hij doet het weer een goed jaar. Een nieuwe is dan al gekocht en wanneer de laptop echt niets meer doet voor de tweede keer, wordt de nieuwe laptop geïnstalleerd (begin juni 2019). Verdorie, er zit Windows 10 op. Dit wilde ik niet op mijn oude laptop en liever ook op deze niet. Nou ja, mee leren omgaan. De nieuw gebruikte laptop sinds twee weken, meet een magnetisch veld onder het touchpad van gemiddeld 66 nT (nanotesla) en mijn vorige laptop meette onder het touchpad meer dan 2000 nT! (gemeten met de gigahertz solutions ME 3830B). Wat een verschil en misschien kan de monitor en het toetsenbord weer weg? Kan ik mijn droom in vervulling laten gaan: werken vanaf het touchpad!

Met vaderdag zijn de kinderen er en wordt er mij het een en ander uitgelegd. Waar ik o.a. de dingen kan vinden want die picto’s zeggen mij zo weinig. Zegt na een uurtje Dirk (is zelf ook overgevoelig) ik voel wat. De wifi staat uit en toch voel ik het. Hij zoekt een poosje wat het zijn kan en weet het dan zeker: het zal de wifi ín de laptop zijn die automatisch aanstaat en niet uit kan. De volgende dag meet ik het na met de HF meter. Verdorie, inderdaad. Er komt een weinig, van 00.4 µW/m 2 tot 00.6 µW/m2 (microwatt per vierkante meter) uit. Toch hoog frequent dus. Niet noemenswaardig maar voor Dirk en mezelf is het gewoon teveel. Bovendien wíllen we dit niet. Een stukje shieldinggaas van Wire Weaving Dinxperlo wordt op het touchpad gelegd om de weinige hoog frequente velden tegen te houden. Het hoogfrequent veld wordt tegengehouden en ook het magnetisch veld wordt minder. De laptop zelf staat zo ver mogelijk weg (dus weer geen touthpad gebruiken), een tweede scherm om mee te werken, een extra toetsenbord dichtbij en alles bekabeld. Blij dat het nog enigszins kan maar wat zou het mooi zijn om draadloos te kunnen werken zonder klachten te krijgen.