Het centraal zenuwstelsel
Het centraal zenuwstelsel (CZS) bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg. Het ruggenmerg is de bundel zenuwbanen (ook wel axonen genoemd) die vanuit de hersenen, door de wervelkolom naar de rest van het lichaam lopen. Vanuit het centrale zenuwstelsel worden de zenuwen aangestuurd om te handelen, om te doen. De zenuwen die van het centrale zenuwstelsel naar de andere weefsels in je lichaam lopen, liggen in het perifere zenuwstelsel. Het perifere zenuwstelsel (PZS) heeft twee soorten zenuwen: motorische en sensorische zenuwen die naar het ruggenmerg leiden. En deze twee helften (CZS en PZS) werken nauw samen om er voor te zorgen dat mensen op de juiste manier reageren en handelen. Naast deze zenuwen, behoren ook de craniale zenuwen (hersenzenuwen) tot het centraal zenuwstelsel. Hersenzenuwen geven informatie door tussen het brein en verschillende delen van het lichaam, in het hoofd en de nek.

Het perifeer zenuwstelsel (PZS)
Er wordt onderscheid gemaakt tussen het centraal- en het perifere zenuwstelsel. De hersenen en de ruggengraat vormen het centrale deel en het perifere deel. Het perifere deel (PZS) is de verbinding tussen het centrale stelsel, de spieren en de organen en bestaat uit zenuwen en kleine concentraties grijze stof. De hersenen bestaan uit witte stof en grijze stof.  De grijze stof bestaat uit de cellichamen van zenuwcellen. De witte stof bevat de lange uitlopers (de axonen) van deze zenuwcellen.

Het perifere zenuwstelsel heeft twee soorten zenuwen de:
-motorische (sturen spieren aan);
-sensorische zenuwen (geven informatie door vanuit het lichaam aan de hersenen. Deze informatie komt uit je zintuigen).

Autonoom zenuwstelsel
Het perifere zenuwstelsel bevat ook het autonome zenuwstelsel. Het autonome zenuwstelsel controleert en coördineert alle automatische functies van je lichaam, zoals de hartslag, spijsvertering, ademhaling, bloeddruk, stofwisseling en energieproductie. Het autonome zenuwstelsel zorgt voor de communicatie tussen je hersenen en je organen. 

Verstoring van de balans van het autonome zenuwstelsel
Bekend is dat de tegenwoordige tijd enorm veeleisend is. Dat de mens het razend druk heeft, dat alles moet snel, snel snel moet en dat stress (oxidatieve stress*) en burn-out op de loer ligt. Dat het aantal burn-outklachten blijft stijgen, met name bij werknemers in vaste dienst,  blijkt uit de Arbobalans 2018 van TNO (toegepast-natuurwetenschappelijk onderzoek), die tweejaarlijks wordt samengesteld. Wat niet bekend is (of bekend mag worden) is dat de kunstmatige elektromagnetische velden van alle draadloze technieken eveneens de klachten kunnen veroorzaken die artsen een stressor noemen voor burn-out; oxidatieve stress .

*Bij oxidatieve stress wordt meer dan een normale fysiologische hoeveelheid reactieve zuurstofverbindingen (ROS – reactive oxygen species) in de cel  gevormd en spreken we van exogene (door een factor van buiten het lichaam afkomstig) ROS. In dit geval door straling. Straling van o.a. het laatst toegenomen feit; de enorme implantatie van de draadloze communicatie. Van 2G, 3G, 4G en 5G.

Elektromagnetische velden en oxidatieve stress
Gewone stress is eigenlijk spanning. Je hebt altijd een beetje spanning nodig om goed te kunnen functioneren. Deze spanning zorgt er namelijk voor dat je lichaam klaar is voor actie. Pas wanneer er op de lange termijn te veel spanning aanwezig is, kan dit leiden tot stress klachten. De laatste jaren toont onderzoek echter aan dat zowel laagfrequent elektromagnetische velden als hoogfrequent elektromagnetische velden, de mens belast en stress veroorzaakt, oxidatieve stress.

Antioxidanten en vrije radicalen
Want door alle draadloze apparaten thuis, op het werk of op school, ontstaat er een verstoring in je lichaam. Een verstoring door te weinig antioxidanten en te veel vrije radicalen waar de frequentiegolven van alle draadloos de oorzaak in hebben. Een mens heeft vrije radicalen nodig om o.a. bacteriën en virussen te bestrijden. Het is echter van cruciaal belang dat vrije radicalen worden beteugeld. Gebeurt dit niet, dan brengen zij schade toe. Vrije radicalen kennen eenvoudig gezegd maar één stand, en dat is aanvallen. Is er niets om aan te vallen (zoals de eerder genoemde virussen of bacteriën), dan gaan vrije radicalen gewoon de gezonde delen van je lichaam aanvallen.

Ongeveer één tot drie procent van onze zuurstofopname wordt omgezet in vrije radicalen, de slechte zuurstofvorm. Gelukkig hebben we een eigen verdedigingssysteem van antioxidanten in ons lichaam, dat vrije radicalen* bestrijdt. Wanneer er teveel vrije radicalen binnendringen of wanneer we te weinig antioxidanten hebben, wordt een bepaald proces in onze cellen of weefsels verstoord (oxidatie of oxideren). Hierdoor ontstaan onder andere ontstekingen en ongecontroleerde celdelingen. Wanneer er door vrije radicalen beschadiging optreedt, heet dit oxidatieve stress.

*Een vrij radicaal (VR) is een atoom gekenmerkt door de aanwezigheid van een vrij elektron, of anders gezegd een niet-gepaard elektron, waardoor het onstabiel is en zich bijzonder agressief gedraagt ten opzichte van de omliggende moleculen. Om het oorspronkelijke paar opnieuw samen te stellen en dus opnieuw stabiel te worden, ‘valt’ het vrije radicaal andere atomen ‘aan’ en rukt het dit kostbare ontbrekende elektron bij hen weg. Het ‘geplunderde’ atoom wordt op zijn beurt een vrij radicaal.

Oorzaak oxidatieve stress
Een van de wetenschappelijke oorzaken van oxidatieve stress is ook: straling, zoals röntgenstraling en uv-straling van de zon. Niet (nog niet) wetenschappelijk gemaakt is de straling van alle draadloze en microgolfstraling (5G). Ook dit valt onder straling! Wanneer luisteren regeringen nu eens naar alles wat al lang bekend is?

Lichaam reageert
Want het lichaam reageert onzichtbaar op al deze frequentiegolven van de draadloze technieken die sinds de 21ste eeuw een enorme vlucht hebben gemaakt.

Bij zenuwschade door straling kunnen verschillende maanden of jaren voorbijgaan voordat de symptomen ontstaan. Wanneer gevoelszenuwen zijn aangedaan, kunnen tintelingen, pijn of juist gevoelloosheid optreden. Bewegingsstoornissen zijn krachtsverlies en weefselvermindering van de spieren (atrofie).

Terwijl honderdduizenden personen in ons land dagelijks de ellende van elektromagnetische velden (EMV) moeten ondergaan, wordt het probleem van elektrohypersensitiviteit (EHS of ‘elektrostress’) alleen maar groter en door o.a. de regering van Nederland, de WHO (WereldgezondHeidsOrganisatie), de International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection (INCNIRP), de Gezondheidsraad GR) en veel medische kringen, niet erkend.

Want elektromagnetische velden (EMV ‘s) die ons dag en nacht 24/7 omringen, verstoren het menselijk lichaam op cellulair niveau, al op lage of zeer lage niveaus” zegt Prof. O. Johansson. Met hem geven duizenden peer-reviewed studies aan dat elektromagnetische velden van alle draadloos gezondheidsrisico’s voor de mens geven. Deze argwaan en vermoedens worden iedere dag sterker wanneer er weer een nieuwe studie opduikt die de correlaties tussen elektromagnetische velden (EMV) en gezondheidsproblemen bij mensen laat zien zoals o.a: verminderd korte termijn geheugen, onvruchtbaarheid, kanker, immuunsysteemveranderingen en  hersenproblemen.”

Bronnen:
https://bouwbiologie-zwolle.nl/burn-out-blijft-stijgen-tijd-voor-actie/
https://www.greenmedinfo.com/blog/how-emfs-disturb-your-immune-system2?fbclid=IwAR1w4oB7mLDNcslHx3XrZGl5a4KiMSwg3k4HXO6g7OD1WuTViYiUTGpqMpk
https://stralingsleed.nl/blog/bewijs-voor-een-verband-tussen-coronavirusziekte-19-en-blootstelling-aan-radiofrequente-straling-van-draadloze-communicatie-waaronder-5g-2/ Ad.2
Foto: https://www.nutergia.be/nl/nutergia-onze-deskundigadvies/onze-dossiers-welzijn/antioxidanten.php
https://encyclopedie.medicinfo.nl/zenuwschade-door-medicijnen-straling-en-toxische-stoffen bij symptomen.