De borrelia bacterie (Borrelia burgdorferi ) is de veroorzaker van de ziekte van Lyme en is de spirocheet Borrelia burgdorferi (Bb). Een spiraalvormige bacterie, die een breed geschakeerde schade teweeg brengt met zijn gifstoffen (biotoxinen) in een lichaam. Via de bloedbaan verspreidt de bacterie zich door het hele lichaam door zich met of zonder celwand in verschillende gestalten te manifesteren en zijn activiteiten ook intracellulair te ontplooien. De virulente ziektekiem Bb onttrekt zich met gemak aan testmethodes (Western blot, ELISA), als aan de toegepaste antibiotica. De inmiddels epidemisch optredende Borrelia burgdorferi bacterie leidt tot vele ‘verkeerde’ diagnoses, waaronder;
-het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS);
-ME;
-MS;
-Alzheimer;
-Parkinson;
-Fibromyalgie;
-Dementie;
-Depressie;
-Psychose;
-aangezichtsverlamming (Bell’s palsy);
-autisme;
-AD(H)D;
-schizofrenie;
-Guillain Barré;
-ALS;
-artritis.

De ziekte van Lyme wordt meestal overgebracht door een besmette teek maar volgens Dr. Klinghardt ook door spinnen, vlooien, mijten en muggen. Deze spirocheet wordt ook wel ‘de geweldige imitator’ genoemd omdat het andere ziekten kan nabootsen.

De elektromagnetische velden van ons draadloos gebruik
Dr. Dietrich Klinghardt MD. PhD. Lymespecialist, is ervan overtuigd dat één van de factoren waardoor het mogelijk is geworden dat de ziekte van Lyme explosief is toegenomen, de elektromagnetische velden zijn van ons eigen draadloos gebruik. Elektromagnetische velden van mobiele telefoons, steeds meer antenne-installaties, gateways, wifipunten, DECT-telefoons, smartphones, tablets en alles wat op afstand draadloos te bedienen is. De straling van het draadloze zorgt ervoor dat bacteriën en schimmels met een factor van honderden keren, meer giftigheid krijgen. Dus ook de gifstoffen van de Borrelia burgdorferi bacterie!

Sommige mensen ontwikkelen een overgevoeligheid voor deze frequentiegolven die de draadloze apparaten uitzenden. Ook bij de ziekte van Lyme ontstaat er heel vaak een elektrogevoeligheid voor de draadloze elektromagnetische velden. Dr. Dietrich Klinghardt gelooft dat de toename van deze elektromagnetische velden een rol speelt in de toename van de ziekte van Lyme, wereldwijd. Dat de bacterie zich vermenigvuldigt en de ziekte van lyme erger maakt.

Bacteriën en schimmels produceren meer toxines
Schimmels en bacteriën groeien volgens Dr. Klinghardt onder invloed van de elektromagnetische velden die nodig zijn bij alles wat draadloos werkt. Dr. Klinghardt is ervan overtuigd, door eigen onderzoek, dat de klachten van de ziekte van Lyme in ernstige mate versterkt worden door de invloed van de elektromagnetische velden van alle draadloos door de vermenigvuldiging van de Borrelia burgdorferi. Uit een van zijn onderzoeken blijkt namelijk dat de invloed van elektromagnetische velden zorgt dat schimmels 600 keer meer biotoxines gaan produceren en een verstoring geven aan de ‘normale’ werking voor een lichaam van mens en dier en aan de flora en fauna.

Wat zijn symtomen van de ziekte van Lyme?
-Hartaandoeningen. Wanneer het geleidingsysteem tussen boezems en kamers ernstig is gestoord, kan een trage hartslag ontstaan, waardoor de patiënt kan flauwvallen en last van benauwdheid kan krijgen, ook hartfalen en zogenoemde ‘angineuze klachten’ (pijn op de borst) kunnen het gevolg zijn.
-Gewrichtsaandoeningen. (de ontstekingsverschijnselen kunnen verspringen tussen diverse gewrichten);
-ernstige vermoeidheid;
-slapeloosheid;
-voorbijgaande verlammingsverschijnselen in gezicht en ledematen;
-krachtverlies;
-slecht kunnen lopen (lijkt op ataxie);
-hevige (zenuw)pijnen (vliegende pijn);
-kramp in nek, rug, benen en tenen;
-migraine-achtige pijnen;
-gevoelsstoornissen;
-aanvallen lijkend op epilepsie;
-ernstige duizeligheid;
-evenwichtsstoornissen;
-falend immuunsysteem;
-gehoorstoornissen;
-niet goed kunnen denken, onthouden en concentreren;
-problemen met spraak;
-afnemend en veranderend zicht;
-slecht verdragen van licht en geluid,;
-pijn in de onderste wervelkolom;
-‘brain fog’ (hersenmist);
-steeds meer rommelig huishouden of bureau;
-verlies van interesse voor het leven;
-gevoeligheid ontwikkelen voor elektromagnetische velden;
-verlies van libido.

Dr. Klinghardt; “daarnaast is er vaak een infectie met een Mycoplasma ( bacteriën die ziekteverwekkers (mycoplasmose) zijn bij dieren) en die de mens van nature heeft. Nog niet duidelijk is of het met de dezelfde beet wordt overgedragen of dat het al aanwezig was bij de mens. De kunstmatige straling van alle draadloze en maakt de bacteriën agressief en ziekmakend“.

Behandeling ziekte van Lyme in Nederland
Om de diagnose voor de ziekte van Lyme vast te stellen beoordelen artsen allereerst de gezondheidsklachten van de patiënt, daarnaast de ziektegeschiedenis en het gedrag van de patiënt (bijvoorbeeld of de patiënt grote kans heeft om tekenbeten op te lopen doordat hij veel in de natuur is). En als derde kijkt de arts naar de bloedwaarden. Deze gecombineerde methode is de beste manier om de ziekte van Lyme vast te stellen. Dit is beschreven in de CBO-richtlijn Lymeziekte.

De ziekte van Lyme is te behandelen met antibiotica. Hoe eerder de ziekte wordt opgemerkt, hoe beter de behandeling zal aanslaan. Het is daarom belangrijk dat u aan uw huisarts meldt dat u door een teek gebeten bent als u binnen 3 maanden na de beet gezondheidsklachten krijgt. De behandeling kan per patiënt met de ziekte van Lyme verschillen. Om te bepalen welke behandeling wanneer gepast is, werd in 2013 een landelijke richtlijn geschreven (CBO-richtlijn Lymeziekte). Behandeling zal in eerste instantie door de huisarts gebeuren. Als klachten blijven bestaan na behandeling met antibiotica, of er ontstaan nieuwe klachten ondanks behandeling met antibiotica, kan de huisarts de patiënt doorverwijzen naar een gespecialiseerd ziekenhuis. De volgende plekken zijn gespecialiseerd;
-het lyme¬centrum Multidisciplinair Lyme Centrum (AMLC). Een speciale poli in het Academisch Medisch Centrum (AMC) die in de zomer van 2011 van start ging.
-het UMC St. Radboud in Nijmegen;
-Gelreziekenhuis heeft een lymecentrum in Apeldoorn;
-Het lyme-Expertise Centre Maastricht;
-onderzoekslaboratorium Pro Health in Weert. Sinds 2004 doet het lab onderzoek naar de ziekte van Lyme.

De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) stelt voor de periode 2017-2020 €2,5 miljoen beschikbaar voor het Nederlands Lymeziekte-expertisecentrum. Het expertisecentrum bestaat uit het:
-academisch Medisch Centrum Amsterdam;
-Centrum Infectieziektebestrijding (RIVM);
-Nederlandse Vereniging voor Lymepatiënten (Lymevereniging);
-Radboudumc Nijmegen.

Volgens de CBO richtlijn is anno 2017 een korte, normaal gedoseerde antibioticakuur van 10 dagen tot 4 weken afdoende. Zo’n kuur kan vooral kort na besmetting inderdaad effectief zijn, maar ook dan is het mogelijk dat er in een later stadium toch weer klachten ontstaan. Degenen die al langer ziek waren, zijn meestal niet geholpen met een korte kuur. Lyme kent een enorme diversiteit aan mogelijke klachten die vaak ook kunnen passen bij een andere ziekte. Het gevolg is dat veel lymepatiënten meerdere specialisten bezoeken en veel onderzoeken ondergaan voordat ze de juiste diagnose krijgen. Dit kostbare tijdverlies kan ertoe leiden dat de ziekte chronisch wordt. Ernstige symptomen kunnen snel optreden, maar het kan ook maanden of zelfs jaren duren voordat ze zich openbaren.

Behandeling in het buitenland

Niet iedereen is gecharmeerd van antibiotica slikken en veel lymepatiënten zoeken hun heil dan ook in het buitenland. Meerdere artsen zijn hier werkzaam op het terrein van ‘Environmental Medicine’, een relatief nieuw specialisme binnen de reguliere gezondheidszorg. Sommigen spreken van ‘sensitivity related illness’ wat een verklaringsmodel vormt voor het complex van de huidige chronische ziekten als de ziekte van lyme, EHS (Elektrohypersensitiviteit), MCS ( Multipele Chemische Sentiviteit), en belasting met milieugiften. Artsen als dr. Genuis, dr. Belpomme, dr. Klinghardt en dr. Mutter zijn werkzaam c.q. doen onderzoek op dit terrein van chronische ziekten.

Een aantal tips van zijn o.a.:
-Bescherm je bed tegen de elektromagnetische velden (geen metalen bed of metaal in de matras):
-Schakel draadloos internet in je woning uit en ga bedraad internetten;
-Magnetron de deur uit;
-Bescherm de muren tegen de draadloze invloed van de buren.

Tegen de ziekte van Lyme wordt de volgende behandeling aanbevolen:
-24/7 externe factoren evalueren waar het lichaam 24/7aan blootgesteld wordt;
-testen op de aanwezigheid van schimmel. Dr. Klinghardt gebruikt hij de score van de ERMI (Environmental Relative Moldiness Index, welke aangeeft hoeveel schimmels er in huis zijn. De score mag niet hoger zijn dan 2. Echter de meeste patiënten scoorden tussen 15 en 20. Voor meer informatie over schimmel adviseert Dr. Klinghardt www.SurvivingMold.com.
-De emotionele component van de ziekte wordt behandeld met behulp van energie psychologie hulpmiddelen aangepakt zoals EFT (Emotional Freedom Techniques) en psychokinesiology (PK);
-De behandeling begint door de schimmels of bacteriën een naam te geven gevolgd door “de Klinghardt antimicrobiële cocktail’. http://www.klinghardtacademy.com/images/stories/Lyme_Disease/klinghardt_biological_treatment_of_lyme_disease_protocol.pdf met onder ander het gebruik van het Buhner protocol en een ontgiftingsprogramma (DMPS) en ontgiftingsmiddelen (o.a. Chlorella). DMPS en DMSA zijn stoffen welke kwik (Hg 2+) uit amalgaanvullingen zeer sterk kunnen binden en via de urine verlaten.
-Factoren voor een gezond leven worden aangepakt door o.a. voeding en vitamine supplementen.

De conventionele behandeling van de ziekte van Lyme staat of valt met het langdurig gebruik van antibiotica. Deze behandeling kan effectief zijn maar is geen garantie. Veel chronische lymepatiënten kiezen dan ook voor alternatieven, zegt Dr. Klinghardt. Antibiotica kan de darmflora verstoren waardoor je maken krijgt met een heleboel andere ziekten. Het ene gat dichten met het andere gat.